کد مطلب:94707 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
[صفحه 693] نامه زیر را به كارداران خراجگیر خود نگاشت و آنان را از آزار دادن خراج دهندگان منع فرمود این نامه از بنده خدا علی امیرمومنان است، به خراجگیران. پس از حمد پروردگار، و درود بر پیامبر خدا. آن كس كه از روز بازگشت نترسد و چیزی را كه موجب نگهداریش از عذاب میشود، پیش نفرستد، بداند كه كیفر گنبهانش بیشمار است. اگر برای ستمی كه پروردگار، ارتكاب آن را زشت و ناپسند دانسته، كیفری در كار نبود كه مردم از آن بترسند، بی تردید در پاداش پرهیز از آن، افتخاری است كه هیچ عذر و بهانه ای وجود ندارد از این رو با مردم، به عدل و انصاف و مهر و مدارا رفتار نمائید، و در خواسته های خود اندیشه كنید و شكیبا باشید، زیرا شما خزانه داران كارگر و رعیت و وكیل مردم و سفیر و نمایندگان رهبران و پیشوایان هستید. كسی را خشمگین و غمین مكنید، و او را از آنچه دوست دارد منع منمائید. هنگامی كه از مردم خراج میگیرید، هرگز لباس زمستانی یا تابستانی و چهارپایانیكه با آنان كار میكنند، و غلامانشان را از آنان مگیرید. هرگز شایسته نیست كسی را برای درهمی تازیانه بزنید و البته سزاوار نیست كه از مال كسی از نمازگزاران و پیمان بسته ها و پناهندگان اسلام خراج بگیرید، مگر اینكه اسبی یا سلاحی بیابید، كه امكان داشته باشد با آنها بر مسلمین ظلم و ستم شود، پس اینها را بگیرید چون بجا نیست مسلمان چنین وسائلی را در دست دشمن اسلام باقی گذارد، تا كافر بیاری آن قوی گردد و مسلمان كشی كند. در پند و اندرز بر خود و نیك رفتاری با سپاه، و حمایت و حراست از كارگر و رعیت، و تقویت و توسعه دین خدا بكوشید. بخاطر آفریدگار، آنچه بر شما واجب و لازم است بجای آورید، زیرا كردگار سبحان، از ما و شما خواسته كه در برابر الطاف و احسانش، در سپاسگزاری بكوشیم و تا آنجا كه درخور توش و توان ماست یاریش كنیم. هر چند كه توانائی ما هم، از آن كردگار بزرگ و بی همتاست
صفحه 693.